sene 1994 sabaköy olayı

tarık - imam önce çığlığın geldiği yeri kestirememiş. küçük ev. oradan mı gelmiş acaba!? kapının aralığından bakmış adam ön bahçede etrafına bakınıyorm..

mustafa - hop hop hop! lan! ne yapıyon amk!?

tarık - nasıl yani?

mustafa - ne bileyim amk!? sanki böyle anlatımın değişti!

tarık - (sinirlendi) amk defterde nasıl yazıyorsa öyle anlatıyorum işte!

Ahmet - ya gibtir et o metodu. sen bildiğin gibi anlat ama abartma amk!

gülüştük.

Tarık - (sırıtıp devam etti) adamın ön bahçede etrafına bakındığını görmüş kapının aralığından. kapıyı açıp ne istediğini soracakken çığlık tekrar duyulmuş. imam kapıyı açmaktan vazgeçmiş. adam da küçük evin tarafına dönmüş çığlıkla birlikte. oraya doğru koşturup imamın görüşünden çıkmış. imam o gece adamın çığlıklarını da duymuş sonradan. acı içinde uyuyakalmış.

sabah uyandığında ilk iş küçük eve geçmiş. kapı aralıkmış. içeriye girdiğinde o iğrenç manzarayla karşılaşmış. dün geceki adamın gövdesi evin ortasındaki masanın üzerinde sırt üstü duruyormuş. başı gövdesinden ayrılmış ve yüzü kapıya dönük vaziyette, ağzı açık ve göz yuvaları boşmuş. kolları ve bacakları da kalın urganlarla evin tavan kirişlerinden aşağıya sallandırılmış şekildeymiş.

Nilay - Yuh amk! Yuh! Defterde aynen böyle mi yazıyor?

Tarık - Evet!

Serhat - Adam engizisyon imamıymış amk!

Gülüşmeler.

Tarık - Kendisini toparlamaya çalışmış. Başardığında da arkadaşını toparlamış parça parça. Alel acele mezarlığa inip gömmüş rahmetliyi.

Akşama kadar dualar edip kitabın ilk üç sayfasına bakınıp durmuş. Sayfaların boş olmasının bir sebebi olmalı diye düşünüyormuş. Köyden gelen son ziyaretçisi ile herşey değişmiş o akşam!.. (aniden anlatmayı bırakmıştı. soran gözlerle birbirimize bakındık)

Mustafa - Kirve!?

Tarık bir süre daha donuk donuk yere bakıp bize kaldırdı yüzünü. Hepimizin suratlarına baktı sırayla.

Nilay - Tarık!?

Yavaşça ağzını açmaya başladı, gözleri de ayrılmıştı iyice.

Ahmet - (topukları ile kendini zütün zütün geri iteleyerek) tövbe bismillah!

Hepimiz korkup mesafeyi arttırdık tarık ile aramızdaki.

Ben - Kirve!? iyi misin lan!?

Gül - Adam gitti amk! (ağlamaya başladı)

Ben - Tarıııık!

Tarık ağzı açık halde dilini dışarı çıkarıp dudaklarını yalamaya başlayınca ilk mustafa çözüldü.

Mustafa - Senin ben şerefini gibeyim huur çocuğu!

Geç düşmüştü jetonlar, tarık ın kahkahaları arasında yerlerimize geçerken muhteşem küfürler yardırıyorduk. Ne anası sağ kaldı ne babası.

Ahmet - Senin amk ben bin! Ödümü gibtin amk!

Serhat - Lan bir daha böyle bir şey yapma. Yemin ediyorum ölümüne giberim belanı.

Tarık - (kahkahadan gözleri yaşarmıştı binin) ahahhahahahahaha! yapmasam içimde kalırdı kirveeee ahahahahhahahahahaha!

Gül - bin!

Ben - Lan sen nasıl bir mahlukatsın amk!? insan işi değil bu yaptığın.

Tarık - (durulurken) Tamam kirve tamam. Siz de olsanız en az bir kere yapardınız amk!

Mustafa - Lan bunun şakası mı olur bin! Başımıza bir iş gelecek senin yüzünden.

Ahmet - Hakkaten amk. Bilip bilmeden dalga geçiyorsun. Cahil huur çocuğu bizi de yakacan!

Küfür ve bedduaları dizeledikten sonra birşeyler içmeye de karar verdik. Ahmet "abdest alacam ben içmiyorum amk" deyip çıktı bahçeye. Kalan herkes güldü. Sigaralar yakıldı. Tarık pozisyon aldı tekrar başladı anlatmaya.