mutlu değiliz hiç birimiz

ya kardo çok derin mevzular bunlar. mesela bitane bile kız arkadaşım olmadı. hiçbi kızla mesajlaştığımı hatırlamıyorum "slm günaydın" bile yok yani. çok sosyalde sayılmam işte böyle düşünüyorum sinirleniyorum.hep felsefe hep felsefe değişik bi tip oldum kendimide anlamıyorum, deistim ama hayat yaşantımla alakası yok tabi tek değişik durum bu değil. geçen 2 xanax çaktım veya 3 tü,iki gün öncemi neydi bugün kafam bi garipti evde garip garip dolandım amk.

onun dışında nebilieyim işte para ve sağlık az çok var ama elindekiyle yetinmeyi bildiğin an yarıştan çekilmiş oluyorsun. gerçe hepimiz ölecez ama sırf bu gerçek içinde yarışı boşlarsan hayattan zevk alamazsın.ne tak yiyim ben şimdi? bakıyorum aptal saptal tipler ne karılar zütürüyor sırf zengin veya iyi konuşuyor diye. tipim ortalamadır, genel kültürüm çoğu insandan fazladır, müzik kültürüm hayvanidir, sinema dizi de az çok bilirim hani bakıyorum ekgib nerde diye, cevap sosyal olmakta yatıyor ama işte gelmişim 21 yaşına bu saatten sonra ben kişiliğimi nasıl değiştireyim alkolikmi olayım? sadece alkolle bunu başarabilirim öbür türlü yanımda çok sağlam, kardeşim diyebilceğim bir eküri olmak zorunda ki beni içinde bulunduğum bulanık tabakadan çıkarsın. yazdığım yazılar gözüme hafif kayıyor gözüküyor neyse işte canım sıkılıyor bunlara başka ailevi şeylerde var tabi. geçen cama yumruk attım ufak tefek sıyrıklar oluştu dikiş falan attılar.ne yapayım ben he? ne yapayım manastıramı kapaniyim, budist tapınağınamı taşınayım hayat iğrenç bişey. bazı insanlar mesela sırf arabayla gidiyorum diye benle konuşurken rahatsız edici bir saygı gösteriyorlar elbette samimi değiller ama ezilmiş olduklarını görmek bile beni rahatsız ediyor.

neyse bu başlıktaki yakınmam bukadardır final.