1. 401.
    +1
    Ben çifte kumruları yalnız bırakacaktım. Aklıma Zeynep geldi. (ev telefonunu ezbere biliyordum.) Yalçından ev telefonundan konuşmam

    gerektiğini söyledim. (cebimi yanıma almamıştım. Hoş a1018 i cebimde taşımayı hiç sevmiyordum zaten.) annesi bu saatlerde evden çıkmış

    olmalıydı. Uzun çaldırmalar sonucu sabah mahmurluğuyla dolu bir sesle açtı telefonu.

    Z: alo.

    L: Zeynep benim lars. hadi giyin de bir yerlerde konuşalım. Sana anlatmam gereken önemli şeyler var.

    Z: tamam. sen evinde değil misin?

    L: hayır ben yalçınlardayım. Uzun uzun anlatırım sana olanları. Minibüs durağına gel. Oradan şirinevlere gideriz.

    Z: tamam görüşürüz.
    ···
   tümünü göster