sizlere bir rus destanı anlatmaya karar verdim

rusyada okuduğum sürede rus destanları üzerine bi ders vardı, ordan hatrımda kalan ilginç bir hikaye

yıllar öncesinde volga kenarında, hazar denizine kıyı olan, dünyada sadece bir kaç yerde yetişen lotus çiçeği kokularının napasla karıştığı (napas: ev yapımı rus vodkası) delta şehri astrahanda geçiyor bu efsane.
tatarların ve rusların beylik düzeninde yaşadığı o yıllarda, köyün birisinde bir yılan hasıl olmuş
yılan, üç başlı ve insanların kanıyla beslenen dev gibi bir yaratıkmış.
uzun süre köylülerin kanını içerek onlara hastalıklar bulaştırmış ve insan sayısının gitgide azalmasına sebep olmuş

bunun daha fazla böyle gitmesini istemeyen köylüler bir araya gelip onu yok etme ihtimalleri üzerinde düşünmüşler.
ancak yılan ölümsüzmüş.
ama bıçak kemiğe dayanmış, geri adım atmamışlar ve tuzak kurmuşlar

yılanın sadece tek bir şekilde öldüğüne dair bir efsane dolaşıyomuş köyde. tek çare yılanı yakmakmış
köylülerin kurduğu tuzaklardan ustaca kurtulan yılan aslında asıl tuzağın farkına varamamış.
insan diye kanını içtiği şey aslında gaz dolu bir kuklaymış

kahraman oleg, yay ve okunu çıkarıp yılanı hedeflemiş. okunun ucunu yakıp tek atışta ağzından içeri sokmayı başarmış.
bir anda alev alan yılan çığlıklar eşliğinde acı çekerek ve bir gün mutlaka intikdıbını almaya yemin ederek yanarak kül olmuş.
küllerini volga nehrine serpmişler. ancak bir bölümü rüzgarın etkisiyle sağa sola uçmuş.

uçan küllerin her parçası sivrisineğe dönüşmüş. işte o günden beri sineklerin insanları ısırıp kanlarını içmeleri yılanın bütün insanlıktan aldığı bir intikammış.

sineklerin insanları ısırma sebebi rus efsanesinde bu şekilde anlatılır.