pompalidavshan2

çılgın bir kalabalığın içersinde bir köşeye fırlatılmış kendi haline bırakılmış biriydim ilk geldiğim zaman. çetrefilli bir maceranın beni beklediğine emin gibiydim. olabildiğince sert ve katı görünmeliydim çünkü ortalık tekin değildi.

ben bu düşünceler içersinde bocalarken bir grup serseri benle uğraşmaya başlamıştı bile. yemek sırasında beni ittiriyorlar, banyoda üstüme su dökerek taciz ediyorlardı. bu huur çocuklarıyla işim vardı. bir gün avluda volta atarken suratının yarısı kegib belalı birisi yolumu kesti. huur çocuğu en az iki katım vardı. ne yapacağımı şaşırmıştım. ya postayı yiyip köşeme çekilecektim ya da ona direnip birgün uykumda şişlenecektim.

ben bunları düşünürken o geldi. pompalidavshan. size yemin ediyorum tek yumruğuyla o bizonu indirdi. bundan sonra bu çocuğa karışan bana karışmış sayılır dedi. o sırada etraftaki serseriler adeta güneş görmüş zombiler misali köşelerine çeklildi.

pompalidavshan mütevazidir, ben ne zaman bu konuları açsam rahatsız olur böyle şeylerin duyulmasından hoşnut olmaz. lakin ben bunu söyleme gereksinimi duyuyorum. hayatımı sana borçluyum pompalim sen olmazsan ne olurdu inan düşünmek bile istemiyorum.