hayatımla oynanan oyun

sabaha kadar gözüme uyku girmedi.

yurda mı gitmişti gerçekten? hiç gerçekçi değildi. yalan söylediğine inanıyordum. sabah 9 gibi aradım, telefonu açıktı. mesajlar attım, cevap gelmedi. aramalarımı engellemişti. çalmıyordu telefonu otomatik meşgule atıyordu.
akşam 6 ya kadar yataktan kalkmadım. birşey yiyemedim. sadece mesaj attım. son mesajımda gerçekten birşeyler olduğunu anlamış olacak ki aradı.

-ne var sexxx?
+napıyosun?
-iyiyim sen?
+ben de iyiyim. bak selin, seninle birşey konuşmam gerek. öncelikle dün ettiğim küfür için özür dilerim.
-kaçıncı özür bu sexxx?
+tamam selin, bu konuşmada sana sesimi yükseltmicem, herhangi bi hakarette bulunmıcam veya küfür etmicem. dün aynı durumda senin yerine benim olduğunu düşün, telefonun diğer ucunda da sen varsın. gece 2 de dışardayım, hiç bilmediğin bir yerdeyim hiçbir açıklama yapmadan, sen benden facebook şifremi istiyorsun ve ben "veremiyorum."
-veremiyorum değil sexxx, vermiyorum. nedenini söyledim.
+veremiyorsun selin. ben sana kızlarla konuşmalarına bakmayacağımı söylediğim halde veremedin. neyse, facebookta ne olduğunu sorgularsam ben kafayı yerim. çünkü olan şeyden çoktan kurtulmuşsundur şimdiye kadar. ben üzülüyorum. ilişkimizin bu hale gelmesine üzülüyorum.
-ben de...
+sen biraz sus, sadece dinle beni. ilişkimizi bu hale birlikte getirdik. ve sen hoşuma gitmeyen şeyler yapmakta ısrar ediyorsun. ben yoruldum. artık uğraşamıyorum. gerçekten bitirmek istiyorum selin.

dedim ve sustu. birşeyler söylemesini bekledim, söyleyecek gibi oldu söyleyemedi. hoşçakal dedim kapattım.