az insanın yaşayacağı bir hikaye

1994 Yılında Trafik kazasında Annem ve babam vefat etti . 5 yaşında anasız babasız kaldım . Tam dünyanın nasıl bir yer oldugunu anlamaya başlamışken , o bana kendini direk anlattı . Bu olayın üzerine 2 yıl amcamın yanında kaldım , fakat amcam aşırı dinci bir huur çocugu oldugu için ' kızım artık büyüdü , sende artık bazı hormonlar sergilendi , bu evde kalman caiz değildir ' diyerek ( aynen böyle dedi , unutmam ' beni çocuk esirgeme kurumuna postaladı . Orada müdür baba vardı , iyi davranıyordu bize , dayak felan yemiyorduk , sadece bağırıyorlardı o kadarda olsun . 11 Yaşıma kadar orda durduktan sonra beni bir hattat ustasının yanına verdiler , zanaat öğreneyim diye . 14 yaşına kadarda onun yanında durdum pek bir gib öğrendiğim söylenemez kaçıp kaçıp dolaşıyordum