hayatımla oynanan oyun

vize sonuçlarım hiç iç açıcı değildi. umrumda da değildi. uzarsa uzasın, elbet bitecek kafasındaydım. aynı durum yine onun için geçerli değildi. normal bi insanın alamayacağı kadar iyi notlar alıyordu.

finaller geldi, benim giblemez tavırlarımda, üstümden geçti.

artık oğuz konusunu çok sık açmıyordum. önceden her tartışmada gündeme gelen konu artık nadir olarak geliyordu. hatta hiç gelmiyordu bile diyebilirim.

yarıyıl tatili geldi yine olaysız bir şekilde gittik, ailelerimizle görüştük, birbirimizle görüştük. bana uzun uzun nasihatlerde bulundu okul konusunda çevremdeki herkes. ve tekrar döndük okuduğumuz şehirlere.

okulda yaşadığım birkaç olaydan dolayı hafif hafif ısınmaya başlayan ben tekrar buz kesilmiştim okula karşı.

gitmek istemiyordum. ilk hafta gittim, ikinci hafta gittim. üçüncü hafta gitmemeye başladım. artık gitmiyordum okula.
sadece yurttaydım.