satanist hikayemi anlatıyorum

bu ayini tamamlamak için elimde hiçbir malzeme yoktu.
doğal olarak şehre geri dönmem gerekiyordu.
fakat aileme ne yalan söyleyecektim?
babamın geçen gün uyuşturucu testi yaptırmanı istiyorum
için gideceğimi söyleme fikri geldi aklıma. gitti konuştum,
dedim gidiyorum ben, bir süre orada duracağım.
hastahane adını veririm, ailedensin arar sorarsın.
bu da canına minnet okey dedi, dedim biraz da para ver.
para da verdi. sonra durdu elimi tuttu, "oğlum biz hep senin
arkandayız, ne olursa olsun. kendine bir hak, aynaya bir bak lütfen.
sen bütün bu ailenin en parlak yetiştirilmiş,
son derece yetenekli bir sanatçı adayısın. ilk doğduğun gün
karar vermiştik. sen hep duygusal bir insan oldun,
senin bu yönünle hep gurur duyduk. sen yok diyorsan yoktur,
eğer varsa da, bizi geç kendin için yap bunu. daha çok gençsin
böyle bir aptallık için kendini yakma" dedi.
ulan bana bir ağlama geldi. amk tutamıyorum kendimi. sarıldım babama,
"merak etme baba sonunu getireceğim bu durumun" dedim.
daha sıkı sarıldı. gözümü kapadım, yemyeşil bir kırda,
babamla uçurtma uçuruyoruz. çok eski bir çocukluk anım.
sonra tekrar kapattım gözlerimi, bu güven duygusu çok kalmayacak çünkü;
aynı çayırlar cayır cayır yanıyor, sürüyle çığlık.
o kadar gerçekçi ki, kendimi geriye attım. adam affalladı.

kafamı çevirdim, öylece çıktım oradan.
annem de kapının önünde duruyormuş. beni gözüm yaşlı görünce
o da ağlamaya başladı. ulan herkesin hayatını gibiyorum
ergenlik yüzünden ortalığın dıbına koydum.
ne duruma düştüm ulan ben? kendime inanamıyorum.
ölmeliyim, bu günahların altından başka türlü kalkamam.
umarım cehennem vardır da yanarım bütün bunlar için
diyorum kendime. çünkü bugün fark ettim ki yolun sonu
benim için geldi. hep yanlış yollardan gittim ben.