yıllar önce ortaokuldayken başıma gelen

şoför celal gittikten sonra otomatik kapıyı kapattı ve yola devam etti
normalde o duraktan sonra yaklaşık 10 dakikalık ya da 15 dakikalık daha yolum vardı, trafik durumuna ve ışıklara göre farkediyordu
bazen bütün ışıklara yakalanıyorduk çok kısa mesafe olmasına rağmen 10 dakikayı geçebiliyordu eve varmam birde indi bindi olayları bitiriyordu
neyse devam ediyorum
yola devam ettik tabi bu arada dolmuştaki bütün huur çocukları gerçeği bilmeden saçma sapan konuşmaya başlamışlardı
"aaa çok ayıp, hırsızlıktan farkı yok, terbiyesizler, anne baba terbiyesi almamış bunlar" şeklinde aklınıza ne gelirse artık bu formatta saydırıyorlardı bize birde bana ucube gibi bakıyorlardı resmen
bende daha fazla dayanamadım bu duruma ve 2-3 dakika sonra inecek var diye bağırdım ve indim.
eve doğru yürümeye başladım.
bir süre tuttum kendimi ama eve yaklaştıkça yavaş yavaş ağlamaya başladım çünkü çok gücüme gitmişti amk
dolmuşta aşağı yukarı 15 kişi vardı hemen hepsi durmadan konuşup durmuşlardı
neyse ben sessiz ve yavaş bir şekilde ağlamaya devam ettim eve kadar tam apartmanın kapısının önünde yüzümü gözümü falan sildim ve kapıyı çaldım