gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

işte bu pgibolojiyle varıyoruz elifin apartmanının girişine. bahçe kapısını ucu kırmızı ojeli 5 karmak açıyor.ve bahçeden içeri giriyoruz. tık tık tık. binbir çeşit yapmacık çiçeğin arasından geçip koyu gri yolda apartman kapısına ulaşıyoruz. kapıda sırtında siyah çöp poşeti olan bi abla görüyoruz. kafasındaki başörtüyü acayip bi şekilde bağlamış, alnının ve çenesinin herbir yanından nokta nokta ter taneciği görülüyor. nasır tutmuş 5 parmak ve bu parmakların ucunda koyu yeşil 5 tane tırnak göze çarpıyor. tırnakların ucunda anlam veremediğim siyah plastik parçaları var. diğer elinde iste 4 parmak var. beşinci parmağın acayip kötü bi şekilde yarısından yukarısı yok. eteğin paçaları yıpranmış ve üstüne geçirdiği ince yelek eteğin arasına sıkışmış.o kadın 'bizi fark edince afedersiniz gençler diyor ve telaş içinde kenara çekilmeye çalışıyor sırtında koskoca poşetle.

kadın kenara çekilmeye dursun elif 'ay kusura bakma ya' diyor ablanında duymasını istediği anlaşılan bi ses tonuyla. kafamı çeviriyorum eliften tarafa.10 adet sapasağlam ve kafaları kırmızıya boyanmış oldukça temiz parmak görüyorum ilk önce. kafamı yavaşça yüzüne doğru kaldırıyorum parmaklarından. suratına giden yolda beyaz dar bi tişort, siyah ve en az bu sokak kadar temiz bir ceket ve biraz fazla açık olan göğsünde bir altın kelebek kolyesi görüyorum. sade bir makyaj olan yüzünde ise aptal bir kibir duygusunu örtmeye çabalayan utangaçlık duygusu seçiliyor...