gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

bu berbat ortamın içinden geçerken çalışanların hayattan bıkmış yüzlerine tanıklık ediyorum. büro tarzı bi yerin kapısını çalıp(kapıyı çalıp çalmadığım duyulmuyor zaten gürültüden) içeri giriyorum. dengesiz bi huur cocuguna derdimi anlatıyorum ve yarın gel başla cevabını alıyorum. detayları iyice konuştuktan sonra çıkıyorum bu gibik ortamdan bir daha geri dönmek için. yeni hayatıma bi yerden başlamam lazım ulan diyerek vicdanımı rahatlatmaya çalışıyorum.

eve geldiğimde saat daha öğlen 2 civarı bişeydi. önce yemek yiyip sonra biraz pcde takılmaya gidiyorum odama. kardeşim ve babam evde yoklar tabi. bilgisayar başında bi kaç saat öldürüp akşam yemeğine kalmadan yatağa giriyorum istemeye istemeye. çünkü ne kadar erken dalarsam uykuya o kadar erken gidecektim o gibtiğim yerine. bende biraz kitap okudum(dostoyevski-beyaz geceler).kısa bi kitap olduğundan akşam 19.00 dan gece saat 1-2 gibi bitirip yattım. sabah adamın dediği gibi 8 de dükkana gitmek için kalktım. evdekilere işe başladığımı söylemediğimi hatırlayınca yine not yazdım akşam gelicem diye. kahvaltı yapıp evden çıkıyorum ve ilk iş günüm başlıyor bu tak köşesinde...