1. 51.
    +10
    neyse biz o geceye dönelim karakterimi az çok anladınız artık, ezik asosyal bi liseliydim işte amk. saat gecenin 12 buçuğunda tekel bayiinin önünde içtiğim o sigara hayatıma biraz da olsa renk katmıştı. biraz koyu bir renkti ama olsun renksizlikten iyidir.o gece bankta anladığım bir gerçek de insan geceleri zamanı resmen ellerinde hissediyor. yani geçen her saniyenin kıymetini anladım o gece. kıçım titreye titreye bankın üstünde sabaha kadar oturup sigara içtim.

    gecenin tüm renklerine şahit oldum o anlarda. önce zaten karanlık olan hava dahada karardı,her saniye artık daha fazla karanlık olamaz amk diyodum resmen.ama oluyordu işte her saniye daha da kararıyordu hava. sonra birden sanki zaman geriye akıyormuş gibi karanlık aydınlığa dönmeye başladı. hava renkten renge girereken benim rengimde değişiyordu. hava karardıkça aydınlanan duygularım yerini hava aydınlanırken kararan duygulara bıraktı. karamsarlık,öfke,ve yüzüne hasret kaldığım üzüntü her yanımı sarıyordu gün yavaşça doğarken.

    hava gittikçe daha hızlı aydınlanıyordu. geçen saatlerdeki soğuğu artık hissetmiyordum.ve en garibi ailem aklımda değildi.o tekel bayiine girdiğimden beri aklıma bi an olsun gelmemişlerdi.

    güneş artık iyice yüzünü gösterdiği anda karanlık çöktü gözlerime. gecenin en karanlık halinden bile daha karanlık. birden elektirikler kesilmişti sanki heryerde. duman gibi karanlıktı işte amk. gözlerim karanlığa alıştığında uyandım birden bir bankın üstünde.
    ···
   tümünü göster