1. 51.
    0
    dersten cıktım kantine indim belki bişey görürüm diye ama yok. eve döndüm aksam oldu derken düzenli olarak kızıl saclı amlıya takılmıştı kafam. ismini bile bilmemem ise ayrı bi meseleydi. c.tesi boş geçti. pazar akşama yataga kafamı koydugumda halen düşünceliydim. en son kendi kendime dedim bu kız kafam 2-3 gündür kurcalıyor mu evet! yapacak bir şey var mı hayır! orda durdum. madem ilk defa bi kız bu kadar kafama yattı son dönemde, elimden gelen her şeyi düşünmeliydim. ilkokulda problem çözer gibi verilen istenilen tablosu yaptım kafamda.

    1. kız kalyoncu da okuyor. orası ise allahın dagıydı beyler yol gözüme gelebilirdi. (bu arada antepte 3 ünv. var beyler)
    2. mimarlık mühendislikvari bi arkadası vardı gerekirse okulda cetvelle gezen herkesi sorgulardım. ama tahminimce bizim kızda aynı bölüm degildi cünkü yanında malzeme yoktu.

    duruma baktım, kendimi ezik hissediyordum. samanlıkta igneden beterdim.

    bir dayanak lazımdı bana. erkek dişiyi elde ederken belirli süreclerden gececekti. benimki aşırı olabilirdi fakat madem tutulduk amk elden bir şey gelmezdi. ayrıca biraz heyecan istiyordum. akrep bile dişiyi dansıyla cezp ediyordu. izledigim belgeseller ilk defa bi taka yaramştı. kararlıydım artık. pes etmek yoktu.

    hasan kalyoncu benim artifactım olabilirdi (assassins creed çilere selam). hiç gitmişliğim yoktu amk. tek bildigim uzak olduğuydu. saat 2yi devirdigimde bi an önce sabah olmasını bekliyordum. aceleyle uyudum.

    p.tesi ogleden sonra bostu. sabah okuldayken kütüphaneye ugradım, malum kitabı sorgulattım. bingo! bizim okulda yoktu. artık bu bir bahane olabilirdi. koşturarak eve döndüm, heyecandan yakama bi gül takmadıgım kalmıştı şaban gibi. aslında bi tak oldugu da yoktu ya neyse.
    ···
   tümünü göster