dolmuşta gördüğüm kızı nasıl tavladım

tam inerlerken arkalarına yetiştim. kız elindeki kitabı göğüslerin altına dayayıp kucagına almıştı. -tipik kız tutuşu- o anda bi ayrıntı dikkatimi cekti ve dine imana olan inancım beşe ona katlandı birden. belkide son sansım buydu beyler. kitabın üst tarafında, sayfaların dışında kaşe vardı. hasan kalyoncu üniversitesi kütüphanesi kitabın ismi ise silmarillion du beyaz kapaklı bir şey. aha bu:
http://www.dr.com.tr/pima...a38-a059-bb6a0b9f7298.jpg

yalnız kitap entel işiydi belli amk. herkesin okuyabileceği bir kitap olmadıgını eve gidip arastırınca anladım. kız ekşici olabilirdi.

ben ana yoldan takip ederken onlar bir araya saptı ve böylelikle takip işinden de bi tak cıkmadı zaten kızın dönüp
-sen tramvayda karsımızda oturan malsın, bu da numaram beni ara.
diyecegi yoktu bosuna inmiştim ama bi umut işte.

iyimser tarafım küçük emrahlık yaparken, bi yandan kendimi gibesim vardı. kızı kaçırmıştım ama. söve söve eve vardım cok uzak degildi zaten ünv. duragıyla güneykent duragı arası.