size bizim ilkokuldaki mal arkadaşı anlatayım

ertesi gün öğlen nezihle ders çıkışı okulun yanı başındaki pidecide pide yedik. bu davar üç taneyi hüpletti ben iki taneyi zorlanarak

yedim. eve doğru yürürken bunun sıkıntılı olduğunu gördüm,

L: dostum neyin var canın sıkkın gibi.

N: okula geldiğimden beri senden başka arkadaşım olmadı ayrıca kızabilirsin ama ben cansudan hala çok hoşlanıyorum.

L: dostum kızmam ama şunu da söyleyeyim o kızdan sana yar olmaz sevgilisi okulu bitirdi ama çıkışta hep görüyorum onu bekliyor beraber

gidiyorlar.

N: haklısın ben de görüyorum ama ne yapayım? yani tamam ben de tipsiz olduğumu biliyorum şişman olduğumu biliyorum. ama böyleyim diye

benim kız arkadaşım olmayacak mı?

bir cevap veremedim. hakikaten yalnızlık ve üzüntü içinde debelendiği belliydi. başından geçenler onu olgunlaştırıyordu daha doğrusu o

zamanlar ben öyle düşünüyordum. teselli etmeye çalıştım ve o gün evde verimli bir çalışma yaptık.