1. 1.
    0
    bir tane daha anlatmak istiyorum beyler;

    bizim buranın rakım düşük olduğundan kar yağdığında pek tutmaz yerler. ama yukarıda bir yerleşim yeri var arabayla gidiliyor işte. bizde kara hasret çocuklar olarak 5 kişi toplandık gittik. kayıyoruz, eğleniyoruz ama bende hep korku var amk. dayak yeme korkusu. hemde o biçim...
    neyse daha yeni gittim 2-3 kayıştan sonra ağlamaya başladım ve bizimkilerden rica ettim beni yollasınlar diye. kart onlarda otobüs için. bende para da yok zaten. neyse bindim otobüse dıbına kodum marşı mı ne basmıyormuş yarım saat oturdum arabada ağlıyorum dayak yicem diye. otobüs değiştirdik falan derken eve bi gittim bizimkilerin haberi var içeri girmeden o sıcak hava zütüme girdi zaten.. aldı eline terliği mübarek, bir vuruyor ki... üşümüşüm zaten nasıl yanıyor. babam çıktı geldi odadan yaklaşış 1 dk aralıksız terlik yiyince yeter dedi falan kesildi dayak.

    amk ne dayaktı be hiç unutmam
    ···
   tümünü göster