size bir hikaye anlatacağım ama

sonra bir mucize oldu... o bilet arwenin posta kutusundaydı.. konsere saatler kala... akşam vakti eve dönüyor ve bilet orada... o kadar çok dua ettim ki... ahh ahh... arwenim bana mesaj attı. fotoğraf çekerek gösterdi... ben sevinçten ağladım... o konsere gitti... arkadaşlarıyla eğlendi güldü... küçük bir şey var canımı sıkan. konsere gittiğinde arkadaşları ön bölümden bilet almışlar. arwenimdeki bilet normal biletti... arkadaşlarının yardımıyla öne geçti. kendi biletiymiş gibi diğerlerininkini gösterdi... içeri benim aldığım biletle girdi ama arwenime yetemediğim için üzülüyorum. içime oturdu ağladım. neden ben daha iyisini yapamadım diye... ama sonuç olarak o mutlu oldu. ne kadar canım yansa da o mutlu olduğu zaman ben de mutlu oluyorum.