amını evladını sikeyim lan nasıl bi memleket

burası aklım beynim almıyor beyler almıyor... hasta olunca rapor almaya kalkıyosun, 2 günü iş yeri ödüyor, ama eğer 3 günlük rapor alırsan iş yeri ödemiyor eşşek gibi kapı kapı sgk dolaşıp para dileniyorsun. sonra geniş bi prosedürden sonra ziraat bankasına atıyorlar parayı ama o parayı alana kadar zaten vazgeçiyorsun paradan.

sadece bununla da sınırlı değil işin bir de pgibolojik boyutu var. bu dıbına koyduğumun memleketinde hasta olmak suç. eğer hasta olup işe gitmezseniz, iş yerinde çalışanlar kolpacı gözüyle bakıyolar size. hani sanki numaradan işe gelmemek için rapor almışsınız gibi dedikodu falan yapıyorlar. patron bile surat asıyor. "ohoo böyle hasta olucaksan çık işten" der gibi bakıyor huur cocukları. hepsi aynı, bütün iş yerleri aynı.

öyle bir memlekette yaşıyoruz ki, hastaneden randevu alıp sağlık sorununuzu halletmeniz neredeyse imkansız çünkü iş yeri izin vermiyor. müdürden veya yetkili birinden izin almaya gittiğiniz zaman kırk takla attırıyorlar, diyalog aynen böyle oluyor:

- müdür bey, biliyosunuz bikaç gün önce bahsetmiştim burun ameliyatı olmam gerekiyor randevu aldım salı günü hastaneye gitmem lazım..
+ başka güne alamaz mısın ya salı günü yoğun bayağı
- valla zaten en erken 1 hafta sonrasına veriyorlar, nefes alamıyorum artık bi an evvel ameliyat olmam lazım
+ ama işler nolucak? biliyosun bu aralar sıkışığız biraz yoğunluk fazla..
- ama sağlığım...
+ abi yapıcak bişey yok yani sen başka zaman gidersin tamam mı? olmaz mı başka zamana git sen?
- iyi tamam napalım...
+ hadi sen işinin başına giderken bi de çay söyle bana açık olsun..
- tamam..

şaka değil ha aynen böyle oluyor dıbına soktuğumun diyalogları. insanların hayat standartları alt üst oldu. hasta olmak suç, sağlıklı olmak suç.

nasıl bi huur memlekette yaşıyoruz ya allah belalarını versin bizi bu hale sokanların. lanet olsun böyle hayata!!!