artık yeter yaşadığım cin hikayesini

epeyi gittikten sonra hiç yönlere aldırış etmediğim için kaybolmuştum. ses çıkaramıyorum, beni bulmasınlar diyorum. duayıda bırakmıyorum tabiide. en az o yolda 15 kere ayetel kürsiyi okumuşumdur.

ben ne yapsam diye düşünürken dümdüz yürümeye başladım. etrafı kolaçanda ediyordum bu esnada. epeyi ilerledikten sonra bizim evi bulmuştum. koşarak oraya gittim. lakin yaklaştığımda bizim ev olmadığını anladım. içerde 5-6 kişi mutlu aile profilinde yemek yiyorlardı.

hemen kapıyı tıklattım. kapıyı küçük bir çocuk açtı. babanı çağırır mısın dedim. babası geldi. beni içeriye buyur etti. bana hikayemi sordu. bende ona ormanda yürürken kaybolduğumu söyledim. korkmama gerek kalmadığını,bu akşam burada kalıp yarın sabah erkeden yola çıkabileceğimizi söyledi. ben ısrarla hemen çıkmak istiyordum ama kendisi bana usulunce orman geceleyin tehlikeli olabilir genç dedi.