bir istiladan kurtulanın hikayesi

Bir kaç dakika sonra babamın sesini duydum, annem ile beraber sesi duymuş kaynağını görmek için çatıya çıkmışlardı. Beni yan çatıda gördüklerinde yanıma gelip "Kim yaptı onu" dedi babam kızgın bir şekilde "sen mi yaptın", annem babamdan da kızgın bir şekilde "sakin ol demir." dedi gayet otoriter bir tavır ile. Babam kedi gibi oldu birden sanki, kendimi tutamadım ve dudağımda bir kıvrım oluştu, sırıtmaya başladım. "Özcanın kızımı?" dedi, Luth'a doğru işaret ettim. "Fişek bulmuş", luth onu işaret ettiğimi görünce elini sallamaya başladı.

"Ay bu kız akıllanmayacak yemin ediyorum... " dedi annem stresli bir şekilde "bizi vallaha öldürecek birgün." babam annemi sakinleştirmeye çalışıyordu "böyle devam ederse yanına gitmenin bir yolunu buluruz.", güldüm aşağıyı gözümle işaret edim "oradaki yıkılmış binanın koca duvarını nasıl aşıcaz peki?" dedim alaycı bir tonla, babam alev saçan gözlerle bana baktı, kendimi tutamadan gülmeye devam ettim.