satanist hikayemi anlatıyorum

eve dönmeye karar vermiştim. herkesten saklanacak;
bir yandan da çareler bulacaktım. polis ile pek
sıkıntı çıkacağını sanmıyordum fakat tarikat
özellikle bu soruşturma nedeniyle peşime düşecekti.
muhtemelen olanlar cenk in kulağına gidecekti.
eve dönmek için otobüse bindim. bildiğiniz gibi yol
en az iki saatlik bir yol. yavaş yavaş giderken,
bir yandan da ne yapabileceğimi, varlıklar ile
nasıl iletişime geçebileceğimi düşünüyordum.
kitap ile masaya sahip olursam aslında her şeyi yapabilirdim.
malzemelerim ekgibti ama onlarıda bir şekilde tamamlardım.
otobüs ile yaklaşık bir saat gittikten sonra,
içimde gene garip bir his uyanmaya başladı.
"lan aptal mısın tek başına ne yapacaksın,
sanki bir şey yapmaya gücün yetecek. olm tek başına
yapamazsın. kitap ve masaya sahip olmalısın.
gerçek gücüne ancak öyle ulaşabilirsin.
hemen şimdi otobüsten inmeyelim, yoldan bir şekilde
geriye dönüp dükkana gitmeliyim. malzemelerimi
tamamlamalıyım. varlıklar ile ancak öyle iletişime geçebilirim.
gerçek güce herkesten ayrı bir şekilde kavuşup,
herkesi kendime muhtaç hale getirebilirim. cenk şerefsizini
bu şekilde ekarte edebilirim."
ama bunlar beynimin içinde yankılanan bir ses gibi,
içimdeki varlıktan geldiğini biliyorum;
gene de bütün sözler benim sözlerimmiş gibi.
sanki bütün kontrol bendeymiş gibi. otobüs
bir, bir buçuk saat gitti gitmedi, otobanda durdurup
indim. öğleden sonra gibi bir saat. indiğim yer ise
kızı bıraktığımız ormanların devamı olan ormanlar.
arkama doğru döndüm ormana bakıyorum,
ayaklarım içeriye girmek istiyor.
"her şeyi boşver ya da,
bırak git ormana. orada mutlu olucam. mutlu olabilirim.
beni gerçekten sevenlerin arasında olabilirim."