hayata küsen panpalar

@81 bulgaristanda doğdum, büyüdüm, yaşıyorum. çocukluğum kötü geçti aşırı agresif bir çocuktum, mahalledeki binleri döverdim, peder de beni döverdi pis serseri diye neyse işte orta okul bitti liseyi okumam için Şumnuya gönderdiler( bulgaristanın en büyük 10cu şehri) o aralar mahalleden bir kıza aşık oldum, kız oralı olmadı. bu benim zoruma gitti. gurur yaptım gittim başka kızlarla sevgili oldum, aşık olmadım olmakta istemedim, sadece ciks amaçlı ilişkilerim oldu derken bu kızda şumnuya liseyi okumaya geldi. gururumu hiçe saydım, arayıp birşeyler içelim mi dedim. kabul etti. oturduk konuştuk aramızda ki buzlar baya bi eridi, 1 ay içersinde sevgili olduk, öpüştük gezdik tozduk ama kızlığını bozmadım, kendime yakıştıramadım yada sevdiğim için kıyamadım belkide bilemiyorum. 5 ay kadar çıktık sonra bir gün beni aradı ve buluşmamız lazım dedi. tamam dedim. buluştuğumuzda ben artık seninle sevgili olmak istemiyorum dedi niye dedimböylesi ikimiz içinde daha iyi dedi, sinirimden gülümsedim tamam dedim. ağlıcak gibiydi ama ağlamadı. 5-10 saniye bakıştık o an sarılmak geldi içimden ama gururumdan ödün vermedim gibtiri çektim arkasını döndü gitti 2 yılım gece hayatı, bir yandan ise zar zor ortalamamı 5.50den aşağı düşürmeme çabasıyla geçti. okul bitti peder diplomamı gördüğündeadam gibi derslerini çalışsaydın 6.00 bile yapardın ortalamanı dedi. sustum iplemedim. bu yaz benim yanımda çalışacaksın dedi. neden dedim. maddi durumumuz biraz kötü, fakulteyin sömestr fiyatları çok pahalıymış oğlum hem fena mı bir yıl daha hazırlanma vaktin olucakdedi tamam dedim. sofyada inşaatta 10 ay kadar çalıştım, eve döndük. 15 kg vermişim amk ama bir yandan da hayat tecrubesi edindim, sonra da önceki entrylerimde yazdığım şeyler oldu panpa.