satanist hikayemi anlatıyorum

bunları görünce iyice şok geçirdim. adamlar
tarikatın zaten varolduğunu biliyorlarmış. muhtemelen
daha önceki cinayetlerden birisi öttü herhalde.
ama hala nasıl açık kalmalarına izin veriyorlar anlamadım.
"benim bu tarikat ile bir alakam yok." dedim.
"masa ve kitabı, içeriye girince fark ettim, ne olduğuna görmek için
açıp baktım. garip garip bir şeyler. dediğim gibi kemal
içine kapanık birisiydi. benimle böyle şeyler varsa bile
paylaşmazdı"

"bırak bu oyunları" dedi. ben burada diyanetten bir uzman var,
biz ikna edemiyorsak o etsin seni. burada cinayet işleniyor,
masum insanlara zarar veriyorlar. örgüt kurma, cinayet,
tecavüz, hırsızlık, adam kaçırma, bilmem ne bilmem ne.
bütün bunlar üstüne kalır yakma kendini" dedi.
o sırada diyanetten gelen hoca, başladı kurandan bir şeyler okumaya.
lan ne alaka diyorum kendime, bir yandan içimden gülme geldi,
ama olur ya hani gülmek için gülersiniz. öyle gülmeye başladım.
hoca okuyor ben gülüyorum, hoca okuyor ben gülüyorum.
en son dedi işte kurtuluşa erenler hak yolunu bulanlardır falan.
ya hoca bırak traşı dedim istemsizce. o anda diğer polis gelip
kafama bir geçirdi ki; aklım çıktı o derece. "iyi polis kötü polis
ha iyiymiş valla ben filmlerde var sanırdım" dedim. ama bunları
ben söylemiyorum, içimden geliyor öylece çıkıyor.
öteki polis birden; "biz de öyle bir şey yok. burada herkes sana
karşı. kötü polis kötü polis yani" dedi. öyle diyince korkmadım değil.
"cinayeti ben işlemedim, her türlü kanıtımda var. oteldeydim,
kamera kayıtları illaki vardır bulun onları" dedim.

imam tekrar başladı; "oğlum günah işliyorsunuz hak yoluna dönün,
bu kadar insanın vebali üstünedir. tövbe et hak yoluna dön.
ne olacağını kimse bilemez"

"ee çekin be şunu gözümün önünden" dedim. daha sonra
imamı çıkarttılar. bunlar köşede biraz daha konuştu.
daha sonra çıktılar.