gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

Umut abi biraz sakinleştirdi. Bez falan getirdi elimin kanını falan temizledik. Kafama buz muz koyduk. Ardından annemle eve inmeye karar verdik. Ev onun değildi, gitmesi gereken de biz değildik. Ama annem yine ortayı bulmak zorunda hissediyordu. Bana bir şey olmasından korkuyordu farkediyordum. “Anne ne olursa olsun ben senin yanındayım. Hiç bir şey yapamaz sana.” Dedim. “sen daha konuşma onla, ben ona diyeceğimi biliyorum. Öyle bağırıp çağırmayla, işi edepsizliğe dökmeyle benim elimden kurtulamayacağını biliyor.” Dedi. Eve geri indik. Ben kan değen kıyafetlerimi değişip çıkacaktım. Hala beni provoke etmeye çalışıyordu. “Nankör iiit” dedi. “Sen çok muhteşem bir babasın.” Dedim. O nerse desin “sen muhteşem bir koca, muhteşem bir babasın.” Dedim. “Öyleyim tabi” dedi. “evet o yüzden bir kez bile yalan söylemedin helal olsun sana.” Dedim. “Hadi git facebooktaki sanal çocuklarına ve karılarına yetiştir bunları, teselli etsinler seni.” Dedim. “gibtir git lan” diye bağırdı. “Bu ev dürüst insanların evi, istediğimiz zaman gelicez, istediğimiz zaman gidicez. işine bak artık sen.” Dedim çıktım.