gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

sağolasın kardeşim. O yıl kabus gibi bir yıldı. kişiliğimin değiştiği yıl oldu diyebilirim. Dayımı görememiş olmam da en büyük pişmanlıklarımdan birisidir.

Bu arada yazmayı unutmuşum, okula geri dönme kararımdan sonra bir radikal karar daha verdim. Saçlarımı kestirme kararı... Artık belimi falan geçmişti. Zeynep bile kestir demekten vaz geçmişti. Herkes "çok güzel sakın kestirme" falan diyordu. Yengem ise kestir de bana ver şu saçları diyordu. Ben daha uzatmaya başladığım sene "reserved" demişti yengem. Kestirince bana vereceksin diye. Söz vermiştim. 1 haftalığına Memelekete döndüğüm bir gün karar verdim 5 yıllık saçlarımı kestirmeye.

Saçlar bir nevi sorumsuz ve kayıp yıllarımı simgeliyordu. Saçlarımla birlikte sorumsuzluğumu ve hedefsizliğimi de atıp yeni bir sayfa açmak istedim. ÜStelik uyurken ağzıma yüzüme giriyordu ve bakımı çok zor hale gelmişti. Kararımı ahaliyle paylaştım. Annem, babam, amcam zaten kesmemi istiyorlardı, keza yengem de yakıştırıyordu ama saçlarımı postiş mi ne yaptırmak için pusudaydı. "Saçlarımı kestireceğim" deyince inanamadılar başta. 5 yıldır makas değmemişti çünkü. Bu sefer hepsi "emin misin? iyi dişündün mü?" demelere başladı. gayet emindim panpalar, artık yük olmuştu. Kurtulmak istiyordum.

Yengem kuaförüne zütürmek istedi. KAbul etmedim. "Olur mu öyle şey yenge, ne anlarlar erkek traşından." dedim. "Ya berke erkek de traş ediyo." falan dediyse de kabul etmedim. Amcamın berberini aradık. Yapabilirim dedi. Saçlar dağılıp ziyan olmasın diye önce 2 yerinden lastikle tutturulacak sonra kesilecekti. Birlikte gittik berbere. Çok garip bir durumdu. Adam topladı saçları. "Kesiyor muyuz?" dedi. kafamı sallayıp onayı verdim. tek makasta gitti. Geriye gib gibi bir tip kaldı. Neyse sonra istediğim gibi kesti saçları ve kalktık. Yengem doğru kuaförüne zütürdü saçları. Şu an sarıya boyanmış ve hala yengemde duruyor. Bakmadım, bakmak da istemiyorum açıkçası panpalar, yazık oldu zavallılara =)

Kafamdan tonluk yük kalkmış gibiydi. Ensemde fırtınalar esiyordu ama yeni halimi çok sevmiştim. alışmam 1-2 hafta aldı ama çok daha güzel bir kazanımı oldu. zeynep bana aşık oldu. her ne kadar sonrasında aramız bozulmuş da olsa zeynep'in gerçek anlamda bana ısınması ve sevmesi saçlarımın kesildiği güne denk geliyor. Ben hala zeynep'i o uzun saçlarla nasıl tavladım bilemiyorum, zeynep de bilmiyor. Ama erkekte uzun saça resmen fobisi varmış. Keser kesmez bana bakışları değişti. Yavaş yavaş tarzım da değişmişti. Giyim tarzım biraz daha klagibleşti. Daha oturaklı bir görünüme kavuştum. Hele şimdileri bakıyorum da hangi akla hizmet saç maç uzatmışım, küpe takmışım bilmiyorum. Ama iyi ki o yaşlarda yapmış, hevesimi almış geçmişim. Evet şimdi şebekliğine de olsa uzun saçlı küpeli yağız delikanlıları gösterip "ne ulan öyle karı gibi saç uzatıp, küpe takıyorlar." diye geyik yapıyorum zeynep'in yanında. Şimdi yazları 3 numara, kirli sakal. kışları da kısa sayılabilecek saçlar ve genelde temiz surat, ara ara top sakal ya da sade bıyık takılıyorum.

Detay olarak bu kısmı da yazıp geçeyim.