26 yaşında evlatlık olduğumu öğrendim

gördüğümüz ilk muhtarlığa girip durumu anlattık.
babamızın akrabalarının biri haricinde hepsi başka şehirlerde yaşıyordu.
kasabada yaşayan akrabalarıda biraz zeka özürlüydü
annemim köyüne gittik sonra.
konya ankara dediğime bakmayın ikiside birbirine yakın köylerden
ama biri konyaya bağlı diğeri ankaraya.
annemin köyüne gittik.
oradada muhtarı bulduk.
orada sadece annemim erkek kardeşi yanidayım yaşıyordu.
muhtarla beraber evlerine girdik.
evleri eskipüsküydü.
kapıyı çaldık.
dayımın karısı - kim o
muhtar- benim muhtar size misafir gelmiş
açtı kapıyı
karısı- kimsiniz
muhtar- nurhanın ikizleri bunlar
karısı- nurhan kimdi
muhtar- beyinin kız kardeşi
dayımı çağırdı hemen
kimmiş dedi
karısı- nurhanın çocuklarıymış.
dayım- kimmiş kimmiş
karısı- yiğenlerin
sonra geldi sarıldı bize
bize neden sahip çıkmadığı belliydi
kendilerine bakacak durumları yoktu
biraz muhabbet ettik.
birbirimizi basıl bulduğumuzu anlattık