1. 26.
    0
    hangisine daha çok üzüldüğümü inanın kestiremiyordum bende hayalleri olan bir çocuktum ufakken çok mutlu bir ailem vardı annem ve babam kendi hallerinde basit bir hayat yaşayan insanlardı ablamla birbirimize çok bağlıydık üstüme çok titrerdi beni sevdiğini hissederdim bende ablama aynı şekilde değer veriyordum okulu kazandığında annem ve babamdan çok daha mutlu oldum, gurur duydum iki çocuk okutacak gücü olmayan babamı zorlamadım zorlasamda birşey olacağı yoktu okul bittikten sonra ablamın yanına gitmeyi düşünüyordum hatta tekrar üniversite sınavına girecektim ablamında bana destek olacağına dair en ufak bir şüphem yoktu suçlu olan öz ablasını tanıyamayan ben olmalıydım
    ···
   tümünü göster