1. 1.
    0
    Ailenin 2. erkek çocuğuydum. Tabi hep küçük kardeş olmanın getirdiği zorluklarla mücadele ediyordum. Ten rengimden ve kilomdan dolayı beni bazı aile fertleri bile dışlıyordu. Özellikle de babaanemin abimi daha çok seviyor olması beni hep üzmüştür.
    Neyse. Anaokuluna başlamıştım. Ulan diyordum ne kadar gereksiz bir ortam. Ne kadar saçma sapan aktiviteler...
    Orada anlamıştım eğitim sisteminin ne kadar taktan olduğunu. Bize hayatın saçmalıklarından başka hiçbir şey öğretmiyorlardı. Ayrıca tamamen vakit kaybıydı benim için. Okula gitmemeye başlamıştım.
    ···
   tümünü göster