satanist hikayemi anlatıyorum

"bana cevap ver, vermek zorundasın" diyip
muma bir kanı damlattım. o anda herif kapıyı kırıp
içeri daldı. size şöyle söyleyeyim, o mum
kandan mı yoksa adamdan mı dolayı bilmiyorum ama
bir anda kaynak ateşi gibi alev aldı. diğer mumlar
normalde o kadar ateş çıkmayacak kadar ateş çıkarıyordu zaten.
alev bir anda havaya kadar çıktı, duman gibiydi; yani alevin
yoğunluğu yoktu. bir alev topuna dönüştü.
tam o sırada korkudan altıma kaçırdığımı hatırlıyorum.
kızdırdım, her şeyin sonu geldi diye düşündüm.
fakat içeri dalan adam, gözlerine inanamıyordu.
alev bir anda yüzümü yalayıp geçti,
adamı boydan boya kavurdu. çığlıklar içerisinde hemde.
resmen gözlerimle adamın boydan boya yandığını gördüm.
bu olay daha sonra, tüp patladı diye gazetelere çıktı.

o anda geriye doğru sektim, arkadaki tüm mumların üstüne düştüm.
fakat yanmıyordum. tıpkı ilk ayindeki gibi, ateş soğuktu.
hemen düzeldim, geriye doğru baktım ki
mumlar olduğu yerde duruyorlardı. cevap almalıydım.
acilen cevap alıp buradan çıkmalıydım çünkü
bu sese birileri gelecekti.
kafamı eğdim. ırmak ın sureti çok çok bulanık.
"sen ırmak değilsin." dedim
"evet değilim" dedi.
"peki kimsin o zaman" dedim.
"hattakılmayupetta" gibi arapça bir ses duydum sadece. ardından bütün alevler söndü.
fakat bu neredeyse bir anda oldu. kan kurudu; balçık
kıvdıbına geldi. gölgeler ve suretler yok oldu.
bende ne var ne yoksa, olduğu gibi
poşete atıp, koşar adımlarla dışarı çıktım.
millet daha yeni geliyordu,
ne oldu ya falan diyerek aralarına karıştım daha sonrada oradan kaçtım.