satanist hikayemi anlatıyorum

ırmağı görünce, geriye doğru sıçradım. ki arkamda
mumlar vardı. eğer birisini bile söndürürsem, neler
olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. sonuçta bu mumlar,
birer vücut kazandırıyor, söndürülmesi halinde onları
öldürebilirdim. tabi bu o kadar basit değil.
"kanın içindeki ırmak olamaz" dedim,
kahkaha atmaya başladılar tekrar. benim alay ediyorlar
diye düşündüm. bu ırmak olamazdı, çünkü o bir insandı
ve insanlar tekrar hiçbir şekilde geriye dönemezdi.
"susun" diye bağırdım, daha çok kahkaha atmaya başladılar.
onlar kahkaha attıkça ben bağırıyordum.
tam bu sırada, otelin sahibi garip hareketlerimden ve
içeriden gelen seslerden şüphelenmiş olacak ki, kapıyı çaldı.
"ne oluyor içeride" diyordu.
şimdi ne yapıcam? ulan resmen sıçtık buradan kalkamam ki
diye düşündüm. bir yandan da kahkaha sesleri geliyor.

"yok bir şey" diye bağırdım, varlıklar bir anda sustu.
onlarda, onlarla konuşuyorum sanıyorlardı sanırım.
adam ısrar ediyor, "aç bir kardeşim ne oldu"
falan diye. "yok bir şey yahu rahatsız etme" diye
bağırdım. varlıklar "ne oluyor" dedi. onlar adamı
duyamıyor ve göremiyorlardı. çünkü şu anda
çember içerisinde bir tek ben vardım ve bu ayin
benim kanımla yapılıyordu. kafamı tekrar yere eğdim,
kanın içerisinde ırmak var. dümdüz bir şekilde bana
bakıyor. ama bir gariplik var, iyice yakınlaştım,
bu sırada adam "açsana kapıyı kardeşim" diye
bağırmaya devam ediyordu. ben iyice yaklaştım,
burnum kana değdi, o sırada ırmak ın gözlerinin yerinde
is, kurum gibi iki kırmızı şeyin olduğunu gördüm.
bu ırmak olamazdı.