1. 26.
    0
    Gerçek olduğunu öğrenmemle beraber burun deliklerim kabardı, damarlarım genişledi. neden bilmiyorum ama kendimi haklı bulunmuş hissettim. sanki evrenin sırrını çözmüş dehalardan daha bir dehaydım artık ben. şemsiyenin altından ileri doğru üç büyük adım attım su birikintilerine aldırmadan ve ona döndüm. kamburum çıkarıp eğildim ve boynumu olabildiğince düz tuttum. kollarımı dirseklerimden kırarak işaret parmaklarımı açtım ve çene hizamda birleştirdim : "Biliyordum, biliyordum." Bir anda gülmeye başladı: "ne yapıyorsun gelsene şemsiyenin altına." Cevabım hiç gecikmedi: "ne yapacaksın şemsiyenin altında, at gitsin. Su bu bak. Korkulacak bir şey yok. Aksine eğlenmelisin."
    ···
   tümünü göster