zenginliğe gidilen yolda çektiklerim

adamlar ayrı biz ayrı yola gittik, kendimi artık 10 gün çalışıp zengin olan birisi, rıfat'I da bu işten vazgeçtiği için mal olarak görüyordum, ilçeye gidince rıfat'ı her zamanki gibi kahvehanede buldum, yanında ümit de vardı, yüzümdeki mutluluğu anlamış olacak ki noldu lan, buldunuz mu yoksa dedim, ümit'in yanında söylediği ve ümiT'in bu durumdan haberi yok diye bacağına hemen cimcik attım, bu ayarsız düzeldi. kahvehaneye peder girdi, dört kişi bi kaç el okey oynadık hesabına, bu sefer hesap bana kalmıştı, kalsın da zaten. 3-5 lira bundan sonra hayatımda bir anlam ifade etmiyordu, babasının cebinden her gece üç beş lira çarparak geçinen bir 'emre' yoktu artık. eve geldiğimde yemekleri tepsiye koyup odama geçtim, bilgisayarın başında takılarak hüplettim hepsini. diğer gün için biraz araştırma yaptım, lahitin yanında çıkan değerli eşyalara göz attım internetten. ortalama bir lahitten yaklaşık 2 milyon kadar para geliyormuş, tabi bu para sadece benim değil erol abi ve bunu paraya dönüştüren kişiler olarak paylaşacaktık, hesaplarıma göre 500 bin lira civarı para girecekti cebe, ertesi gün köye vardığımızda kokusuz bir kuyu ile karşılaştık, adamların gelmesine de az bi süre kalmıştı, balyozla kırdığımız odanın deliğinden bir kişi rahat geçerdi. lakin erol abi biraz kilolu olduğu için onu gözardı etmek gerekirdi, ya ben ya da gelecek adamlardan birisi girecekti oraya. nihayet adamlar geldi.