1. 476.
    +1
    Panpalar, öyle zor bir şey ki bu, ancak yaşayan bilir. Deliler gibi sevdiğin birinden vazgeçmek... Başka her türlü gurursuzluğu yapmış da olsam zeynep’te bunu yapamazdım. Onu tekrar kalbime gömüp, hayata devam etmek zorundaydım. Nasıl yapacağımı ben de bilmiyordum ama yapmalıydım. Geri döndüm istanbul’a. Bir şekilde oyalar beni diye umarak. Penceremdeki güvercinlerim vardı. Uykusuz gecelerimin tek şahidi martılar... iş güç oyalardı. Bi de Beşiktaşım vardı şampiyonluğa koşan. Günler bir şekilde geçmişti. Zeynep yoktu artık. Buna alışıyordum. Lisedeki oda arkadaşlarımdan en fanatik beşiktaşlı panpamla her maça gidiyorduk. Derken son hafta gelmişti
    ···
   tümünü göster