büyük pişmanlık duyduğum bir olayı

yaşamaya devam arkadaşlar.
sabah mezarının başına gitttim.
ailesi ordaydı.
annesiyle babası yanıma gelip artık kendine yeni bir hayat kurmamı söyledi.
ölenle ölünmeyeceğini söyledi.
sanki anlamışçasına delice bir şeye kalkışmamamı söyledi.
en büyük acının evlat acısı olduğunu, onlar dayanabiliyorsa benimde dayanmam gerektiğini söylediler.
öğlen beni evlerine davet ettiler.
onlar kendilerini iyice alıştırmış duruma.
sanki bilge hiç yaşamamış gibi hayatlarına devam ediyorlar.
bir doğum gününde birde vefat ettiği gün mezarına geliyorlar.
ben bu günden sonra okulumu bitirmeye çalışacam.
son senemde ara vermiştim.
inşallah bir aksilik olmasa bundan yeni bir insan olarak çıkacam karşınıza.
siz siz olun sevdiklerinize her zaman son günüymüş gibi davranın.
sonra pişman olmayın.
belkide o gun bilgeyle gitsem bunlar olmayacaktı.