gene sinirlendirdi orospu çocukları beni

dıbına koduklarım hayatta ne iş başarmışlar, retricayla fotoğraf çekilmek dışında, her haftanın sonunda mutlaka ayrılacağı yeni sürtüklerle çıkmak dışında, "deyvid gedtanın yeni şarkısını dinledin mi kankaağğğ" şeklinde popülizmin dıbına koymak dışında ne gibi aktiviteleri var mı amcık ağızlıların dünyada?

sokakta biri "benimle dünyayı dolaşır mısın" falan dese heyecandan altına sıçacak, başını öne eğip hızlıca uzaklaşacak veya "ne diyosun aaaa" diyerek onu gibmek istemişiz edasıyla uzaklaşacak. vasıfsız, özgüveni olmayan, hiçbir becerisi olmayan insanların kendini bi tak sandığı yer şu twitter. bu bloglar, tumblrler de aynı şekilde he, aynı takun laciverti.

egoist tavırlar, aşk filmlerinden kareler paylaşıp paylaşıp durduk yere triplere girmeler.. kendi benliğini kaybettiriyor insana bu dıbına kodumun cool sosyal platformları. toplumdan dışlanmış çirkin obez kız kendini burada tatmin ediyor. 50 bin takipçisi olsun, her yazısına milyon tane beğeni gelsin. ama bu kız hala sokakta başı önde ve korkak yürüyecek.
asla olmak istedikleri kişi olamayacaklar ama öyleymiş gibi hissedecekler. alıştıra alıştıra girecek bu sistem. yavaş yavaş işçi, yavaş yavaş köle, yavaş yavaş işsiz olacaklar. "hayat öyle bir şey ki bella, seni öpesim var" yazılı siyah beyaz wallpaperlere bakarken hayatları ellerinden gidecek.

neyse dıbına koyim. banane. isterse zütlerine milli eğitim bakanlığı girsin. gibime kadar.