zenginliğe gidilen yolda çektiklerim

kazıya devam etmeden ilçeye geri dönme kararı aldık, cihazları topladık, koyduk bagaja. ses çıkarmadan, usulca gittik evlerimize. erol abi ayrılmadan olayın inandırıcılığı için 5 tane kuzu almaya kadar verdi, bankada birikmiş parası varmış, bir de inek alacakmış olayın inandırıcılığını arttırmak için. herhangi bir aksilikte gömü çıkmazsa bile tekrar satardı zaten, bu durum benim de aklıma yattı. bi kaç gün içinde hayvanları satın alıp eve zütürmemiz lazımdı çünkü cihazları sahibine vermemiz gerekiyordu. hiç olmadığımız kadar hızlı olmalıydık. erol abinin bu ortaya attığı fikirle zekasına hayran kalmıştım yine, adama davasının adamı olmuştu, biz oradan malzemeyi ya çıkaracak ya da çıkaracaktık! diğer gün köylerden birisine gidip hayvan alışverişini gerçekleştirmiş erol abi. benim haberim yoktu, hatta satın almakla yetinmemiş köydeki eve de koymuştu hayvanları. erol abiyi o gün filmi tutsun diye, her türlü harcamadan kaçınmayan bir yapımcı olarak görmüştüm, o ışık vardı.