zenginliğe gidilen yolda çektiklerim

izmire gideceğimiz gün geldi çattı, hazırlıklara dün geceden başladım, kıyafetlerimi ütüledim, ayakkabılarımı sildim, duşumu aldım, ne olur ne olmaz belki karı kız denk gelir ümidiyle tüm bu yaptıklarımı bi kez daha kontrolden geçirerek sabah 8 de çıktım evden, erol abilerin evine gittim, o da tam beni almaya geliyormuş, iyi denk geldik. bindik arabaya. kahvaltı yapmadığımız için kahveye oturup çay&simit gömdük, bugünkü planını anlattı. izmir'in çiğli ilçesine bi cafeye gidip, adamlarla durumu konuşacakmışız, ardından da güvenli bi yerde adamların altın arama makinelerinden birisini arabanın bagajına yerleştirip geri dönecekmişiz, yani işlem bu kadar basit. sabah simiti yememle beraber mide ağrısı başladı, midemi açıp tamir edesim vardı, ona aldırış etmeden bindik arabaya koyulduk izmir yoluna. erol abi de üşüttüğü için hözür hözür hapşırdı yol boyunca, öksürüğü da cabası. evime varmadan hasta olacağım konusunda eminim. beyler siz siz olun hapşırmadan önceki o 3 saniyenin değerini bilin. gidin peçetenizi alın, başınızı çevirin, olmadı burnunuzu tıkayın yoksa çevrenizdekiler size tepki gösterebilir. izmir'e geldiğimizde feyzbuğa girip hemen durumuma @izmir'de yazmayı da ihmal etmedim. çiğli belediyesinin karşısındaki esnafa sora sora o cafeyi bulduk, santra cafe.. ismi hala aklımda.