1. 26.
    +1
    bi deneme yazmıştım bi zamanlar. madem ölen bütün çocuklar cennete gidiyor. gönüllü toplayıp hepsini topluca katledelim. ne alaka bilmiyorum ama yazayım dedim.
    bu arada ben hayatın güzelliklerine bakarım. yalnızca sevinç veya neşe veya aşk ya da ne bileyim ciks olarak değil. acısıyla, üzüntüsüyle yeri geldiğinde ölümüyle bu hayat tamamen benim.
    birşeylere tapınarak öteki dünyada sonsuz mutlulukla karşılaşacağımı da düşünmüyorum. o yüzden hayatımı feda etmiyorum. her bir anı bile dolu dolu yaşamak benim hakkımdır. hayatın sen ne kadar katarsan o kadar anlamlı olur. neyse fazla uzattım. nefret ediyorum şu huyumdan ama durduramıyorum ne yapayım.
    ···
   tümünü göster