zenginliğe gidilen yolda çektiklerim

tatlıyı gömdüm beyler. devam ediyorum.
erol abi hocanın verdiği kağıtları cebine bile koymadı ne olur ne olmaz diye, ilçeye dönmeden hazır köydeki eve de yakınken gidelim de kağıtları yakalım dedik, bu saatlerce sokakta kimseler yoktur diye bu sefer arabayı içeriye değil de kapı önüne koydu erol abi. zaten işimiz de kısa sürecekti, erol abi biraz korksa da cebinden çakmağı çıkarıp yaktı iki kağıdı da. kağıtlar kül olana kadar izledik ve etrafı çok ağır bi koku kapladı. sorun ya kağıttaydı ya ada hocayla alakalıydı bu koku. her neyse biz işlemi halledip ilçeye döndük. koku üzerime sinmiş, eve geldiğimde annem bu koku oğlum dedi, iyi ki mangala gidiyordum demişim amk. mangaldan geldik de mi anne! bu iş iyice kafamı kurcalıyordu, monoton hayatıma renk katmıştı, bi de sonuca ulaştığımızda tadından yenmez olacaktı. tüm gün hayal kuruyordum, hayallerimin arasında solaryumcu açıp, tükkana gelen tiky kıza değil sen beş seans, ciksen beş seans gelsen senden bi gibim olmaz deyip geri yollamak vardı. solaryum açmayı bırakın gelen müşterilere nasıl davranacağımı bile hayal etmiştim.