1. 76.
    0
    aradan günler geçiyordu ezgiyle kafenin daha sakin olduğu günler dışarı cıkıyorduk lünparka gidiyorduk pamuk şeker yiyorduk sinemaya gidiyorduk kahkahalar atıyorduk istediğimiz her şeyi yapabiliyorduk cıkmaya başladığımız 72.gündü inanın o güne kadar elini tutmaktan ileriye gitmedim çünkü dokunmaya dahii kıyamıyordum o gün pikniğe gidelim dedi tamam dedim gideceğimiz yer şehir dışında olduğu için bir günlüğüne araba kiraladık gittik kahvaltımızı yaptık çayımızı içtik yemeğimizi yedik akşama kadar muhabbet edip güldük hava yeni kararmaya başlıyordu emre aradı nerdesiniz kafede müşteri çoğalıyor gelin artık amk falan diye ters konustu bende kusura bakma kardeşim dalmışız hemen geliyoruz dedim haklıydı adam yalnız bıraktık koskoca kafeyi ona.
    ···
   tümünü göster