soma madenlerinde ölen madenciler eğer zengin

olsaydı.. hepsi donanımlı villalarda yaşasa ve güzel karıları ile metresleri olsaydı. ultra lüx anılara sahip olsalar karayip açıklarında denizde adaş arkadaşlarını görselerdi mesela hatta kültür alanında faaliyet gösterip toplumun genel kabul ve sevgisine mazhar olmuş insanlar olsalardı bugün kimse onlar için bu kadar yas tutma tribine girmeyecekti. televizyon kanalları olayla ilgili sürekli ve aynı şeyleri tekrar eden birbirleriyle duyarlılık yarışına girmiş programlar yapmayacak ve halk facebook gibi yerlerde siyah kurdele paylaşmayacaktı.

hayatı olduğu gibi kabul edemeyen hazımsız insanlar her zaman bir mağduriyet ya da başarı üzerinden anlamsızca bir değerler histerisine girmeye balon gibi şişmeye uygundurlar.

madencilere ne de olsa hayat bir şey vermemişti ve onlar bu yüzden madenciydi şimdi de ölmüşlerdi biraz gösteri yapmak gerekirdi vs vs

ölümü mü sorun ettiniz yoksa bir toplumsal sınıfta ölümü mü sorun ettiniz. kaybeden olma endişesi ruhunuza işlemiş hepinizin. hayatta bir yerlere gelsek bile ruhumuza sinmiş ezikliği gidermek zor ve oldukca uğraş istiyor sanırım yine de başarılar hepimize.