erken uyanınca gelen huzuru

özlüyorum, bu gib gibi uyku düzeninden bıktım.. güneş ışığı artık gözlerimi yakıyor amk..
halbuki sabah dışarıdan gelen kuş sesleriyle uyanmak, yataktan kalkmadan önce yataktaki henüz uyuyan kız arkadaşımı öpmek daha sonra camın kenarına geçip güneşe neşeyle gülümsemek isterdim.. sabah türlü türlü coğrafyalardan gelmiş en taze besinlerle kahvaltı öğünümü yapmak.. sabah karşılaştığım insanlara yolda gülümseyip selam vermek isterdim.. birbirine kaba davranan insanları bir iki sohbetle yumuşatmak aralarını düzeltmek sonra onlarla birlikte şakalaşmak isterdim.. işe gelince herkesin hatırını teker teker sormak onların dertleriyle biraz meşgul olmak sonrasında ise işlerimi en layığıyla yapmak isterdim.. ama ne yazıkki hergün 5 pm sularında ev arkadaşının topuk darbeleriyle uyanan bir öğrenciyim.. bari sınıfta bir kaç kız olaydı allahsızlar