satanist hikayemi anlatıyorum

"haa bu aptal onlardan birisini kölesi yapmaya çalışmış" dedi,
bu sırada kitapla tahtayı iyice sarıp, başka bir poşetin içerisine koydum.
"polis nasıl gelmemiş buraya" dedi kemal. "bu yangın değil, bir gazap"
dedi cenk. "toparlanın hemen gidelim kapıyı görürlerse anlarlar"
hemen toplandık, içerisi leş gibi kokuyor zaten. tam çıkacakken,
aynen şöyle oldu; kapının oradayım, odanın tam ortasında
ufak bir kız çocuğu, ama sadece silüet. gölge gibi değil;
camdan ışık vuruyor, o ışık içerisinde bir hülya şeklinde oluşmuş.
üstüme doğru yürümeye başladı, kafamı salladım ne oluyor lan diye
yokolmuş. hemen ötekilere yetiştim, hiç arkama bakmadan çıktım odadan.

cenk eşyaları kemale vermemi söyledi, ikisi birlikte ayrıldı.
bana da bara git dedi. bende madem boşum, biraz kendimi toplarım diye
aileme gitmek istedim. atladım ailemin yanına gittim. zaten yakın sayılırdı.
bir iki saat sonra vardım. annem kapıyı açtı ama kadın çığlık attı direkt
"oğlum sana ne olmuş böyle bu ne hal ne yapıyorsun oralarda"
"yok bir şeyim anne" diyebildim sadece. gittim banyoya, bir baktım ki
gözlerimin altı mosmor, hayvan gibi kilo vermişim, gözümün feri kaçmış
bembeyaz bir renk. ceset gibiyim ya, makinist filmindeki eleman gibiyim.
hak verdim kadına o anda.
banyodan çıktım, bir baktım babam da orada.
şöyle bir baktı, kafasıyla işaret etti. eskiden bu kadar sert değildi bu adam
diye düşündüm.
girdim odasına geçti karşıma oturdu.
"oğlum uyuşturucu mu kullanıyorsun sen?" dedi.
"yok baba ne alakası var" dedim.
"bu ne hal ölüden farksızsın" dedi.
refleks işte, açtım kollarımı gösterdim, dişlerimi göstedim.
"yok baba öyle bir şey ya, istersen doktor raporu alalım" dedim.
bir anda atak yapınca inandı gibi oldu,
"peki bu ne hal" dedi.
"ya öğrenci hayatı kaldıramadım öyle. pek yemekte yiyemiyorum zaten" falan diyerek
geçiştirdim.