1. 426.
    0
    muhattabım olan kabile ile görüşmem gerekiyordu.
    ama acemilik, aptallık bir arada. rastgele birilerini çağırmış bulundum.
    fakat tam o sırada şöyle bir şey oldu,
    o gözler aniden ufaldı, "biri daha var" dediler.
    çok uzaklardan bir arapça ses geldi, onlarda arapça cevap verdiler,
    gene uzaklardan kızgın bir ses geldi, onlarda bağırdı.
    kavga ediyorlardı. yalnız şöyle söyleyeyim, yön duygusu olmadığı için
    ses bir yerlerden geliyor ama tahminen benim arkamdan diye düşünüyorum.
    bu sırada nefessiz kaldığımı hissettim,
    son bir bağırış daha geldi, "intikam" dediler, "senden değil,
    aynı hanede başkasından ve bir başkası daha, ödeşene
    kadar durmayacaklar" dedi. nefesim tükeniyordu, terlemeye başlamıştım.
    "kim istiyor" diyebildim sadece, zihnimin içinde geçiyordu bunlar,
    sanki beynimin içerisinde bir şeyler var ve benim iç sesim gibi
    konuşmalar oluyor. o andaki hislerimi anlatmam gerekirse,
    umutsuz, hayattan kopmuş ve sanki bir an önce ölecekmiş gibi
    hissediyordum. bütün enerjim akıp gidiyordu sanki.
    aynen şöyle oldu; "ölü. ölü var, intikam var. adı... " dedi
    nefesim geldi, gözlerim kapandı.
    tansiyonum yükseldi, panik atak geçiyordum ve bütün sesler
    ağır çekim geliyordu kulağıma, son bir güçle
    kendimi geriye doğru attım. geriye doğru düşüp bayıldım.

    sabaha kemal hiç ses gelmeyince ve kapım kitlenince,
    kapıyı kırıp içeri dalmış. beni öyle bulunca öldüm sanmış.
    başımda beklemiş. sabah uyandım,
    "ne oldu" dedi, yasak bir şey yaptım diyemem;
    "bilmiyorum bir çeşit transa girdim sanırım" dedim.
    "hmm" dedi ama pek inanmış gibi durmuyordu.
    "cenk e söyleyecek miyiz" dedim, "hayır bu işi bizim çözmemiz lazım" dedi.
    akıllanmamıştı ve bu benim işime yarıyordu.
    ···
   tümünü göster