1. 1.
    +1
    @1 kötü olm işte.önce içinde derin bir acı oluşuyor..yıllar ilerledikçe o acı bölüne bölüne ufalana ufalana azalıyor ama bitmiyor..

    "Geçmiyo dıbına kodumun dünyasında, bi gibim geçmiyo.
    Benim çok güzel bir kızım vardı, küçücüktü… Canım ne zaman sıkılsa benim, onu düşünürdüm hep. Şu dünyada cinayetle uğraşmak dışında üşenmediğim tek şey Berna’nın saçlarını taramaktı. Berna öldü… Şule geldi.
    Bi gün bana ne dedi biliyon mu Şule; “unutmak” kelimesi “un”dan çıkmış. Nasıl? Nasıl unutmak kelimesi undan çıkmış bildiğimiz un mu yani? Hamur işi? Öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. Birini bütün olarak unutamazmışın zaten öyle pat diye unutamazmışsın. Öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri kaşı burnu öyle kulağı, sesini yavaş yavaş… Unuttuğun zaman da o kişi olmazmış, hatırlamazmışın, sonra unuttuğunu unuturmuşun. Ben unutmak istiyorum la! Her gün ne zaman unutucam diye soruyom ben kendime. Her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net! Unutamıyom ben…
    Karım öldü, kızım öldü, kızım katil! Ceninim öldü…"

    http://www.youtube.com/watch?v=a2WxHkfBEvk
    ···
   tümünü göster