gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

Hiç huzurum yoktu beyler odada. Arada bir de dinci nöbetçi olurdu yatakhaneye. O zamanlar tam işkenceydi. Sürekli odalara gelir dini sorular sorardı. Bana sormasın diye dua ederdim. Sabah 4 te kaldırır mıntıka temizliği yaptırır sonra da namaz kıldırırdı. dediğim gib Alevi olduğumuzu söylememiştim beyler. Adamlar öyle şeyler söylüyorlardı ki aleviler hakkında mideniz bulanır. yok ışık kapanınca anasını bacısını gibiyorlarmış. yok yıkanmıyorlarmış. hepsi vatan hainiymiş falan.

Ameliyatlı olduğum için kılmıyorum diyordum ben de mecbur. O yüzden eğilip kalkabiliyor olmama rağmen eğilip kalkamıyor gibi davranmam gerekiyordu. Çok gibik bir durumdu. Şimdiki aklımla niye saklamışım amk diyorum ama çocuktuk işte, dışlanmak hor görülmek kolay değildi. Adı solcu ismi diye sürekli hakaret gören, çattıkları çocuklar vardı okulda. Onlardan olmak kolay değildir beyler. Şimdi düşünüyorum büyük kaypaklık yapmışım kendimi gizlemekle ama çocuktuk işte. Zordu hayat. Gerçi aleviyim diye bana bi şey yapsalar, cem abi en kötü ihtimalle kuytuda köşede yakalayıp hoşaf ederdi bunları hatta kendi dediğine göre kamyonla adam getirirdi gerekirse ama, başıma bela almak istemiyordum.