satanist hikayemi anlatıyorum

ertesi gün kalktık, daha kahvaltıda bira sigara yapıyoruz
ikimizinde sinirleri gerilmiş durumda,
hele ki kemal sessiz ağırbaşlı bir tip, sinirden elleri titriyor.
resmen dün gece ölecekti ve onda her şey olağanmış gibi davrandık.
evin üstünde bir şeyler vardı, yani bunda kuruntu falan değil,
evde yalnız değildik,
izleniyorduk ve avlanıyorduk resmen. acilen kabul törenini bitirip,
bu varlıkla ya da varlıklarla konuşmamız gerekiyordu.
kahvaltı bitince çıktık hemen bara gittik,
bar gündüz kapalı aga. öğleden sonra açılacak.
bu cenk i aradı falan, açmıyor adam telefonu. ulaşamıyoruz resmen.
dedik bari şuralarda dolaşalım.
dolaştığımız sokakta sonradan öğreneceğim ki, bu büyü işleri için
malzeme satan yerler falan var. zaten komple eşcinsel ve gotik tipler
takılıyor.
dar bir sokağa girdik böyle, gündüz vakti kararmış. belli yani
lanetli pis bir yer. bu dedi ki bir anda "bak şimdi, yolun sonunda
bir dükkan var oraya gidicez. adama parolayı söyleyeceğim,
alt kata ineceğiz. sakın sesini çıkarma."
tamam dedim buna ilerledik, sola döndük iyice dar bir sokak. iki adam
yanyana zarzor yürür o derece. bir yandan da diyorum "ulan burada kim
dükkan açar?", ilerledik falan bir baktım harbiden var.
gitar satıyor yalnız, öyle görünürde cadı kazanı falan yok.
bu içeri girdi, adamlar tanıyor zaten belli. kafayla selam verdi,
adamın kulağına uzandı ve "ad gloriam" dedi. herifde sağ taraftan
selam verirken bunun kulağına "per astra" dedi.

kasanın arkasından alt katlara bir kapı açtı.