deepwepte bulduğum bir nazi askerinin günlüğü

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
saat 1 i geçmişti. ilk defa zamanın böyle hızlı geçtiğini hissettim. o zamanki heyecanı hala hissedebiliyorum. kafamı yorganın altından çıkardım. herkes uyuyordu. şansıma koğuş nöbetçiside uyumuştu. saat 2 yi bekledim. normal plana göre koğuş nöbetçisinin boynunu kırarak öldürecektim ama uyandırmamak için sessizce çıktım. doğu koridoruna gittim. burası bir çeşit askeri üstü ve aylardık buradaydık. normal bir kamp olmaması işimizi zorlaştırıyordu ama burayı artık evim gibi biliyordum. buluşma yerine ilk gelen ben oldum. samil ve kovacı bekledim. onlarda işini çok iyi bir şekilde yapıp yanıma geldiler. sessiz adımlarla doğu kapısına yöneldik. saat 2 de nöbetçi değişikliğini olduğunu herkes biliyordu. bizde saat 2 ye 5 dakika kala yerimizi aldık. tuvalet kapısının arkasına saklandık ve bekledik
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--