yalnızlıktan karardım

Her şey 1.5 sene yurtdışında üniversite eğitimi görmemle başladı. Üniversiteye gitmek dışında her taku yapıyordum.

Orada tükettiğim otlardan sonra yıllardır Türkiye'de bana kakaladıkları ne diye düşündüm.

Sonra ot da yetmedi, clublar, gece hayatı sürekli sex, oraller, anallar, 3lüler ve sürekli gidik bir kafa ile 1.5 senem geçti.

Daha sonra kokoya başlayınca toparlayamadım kendimi. O dönemi hiç hatırlayamıyorum, 1 ay kadar hayatımda en ufak bir parça hatırlayamadığım bir dönem var.

Tek yapabildiğim bir ara telefon açmışım aileme. ben burada iyi değilim, gelmem gerekiyor demişim.

Sonra her şeyi kapatıp hüsranla Türkiye'ye döndüm. Kullandığım maddelerin etkisi geçmiyordu, elim sürekli titriyor, garip kabuslar, farklı fobiler tuhaf ataklar başlamıştı bende.

6-8 ay kadar tedavi gördüm. Bu tedavi esnasında bir kızla tanıştım. Bütün o taktan çekti aldı beni. Alışık değildim ikili ilişkilere, birinin bana bu kadar değer vermesine. Daha önemlisi üçgün beşgün katlanamazken ben kimselere bu kızla aylarım geçmişti.

Sonraki sene yıllardan 2013 istanbul'da üni kazandım, ailemle yaşıyordum arabam vardı, seviliyordum, güzel gidiyordu her şey. Sonrasında ise ona daha yakın olabilmek için onun isteğiyle yatay geçiş hakkımı kullanıp Kocaeli gibi gib bir yere geldim.

Her şeyin daha iyi olamsı gerekmez mi ? almıyor beynim. Öyle bir terkedildim ki ben. Yapayalnız kaldım.

Şimdi Kocaeli'nde bir sitede gib gibi yaşıyorum, 1 Allahın kulu kimsem yok, okul o kadar berbat ki buradan mezun olduktan sonra diplomayı zütüne sokmak daha karlı, en azından bazıları zevk alır.

Darlanıyorum ve kimim kimsem yok, tekrar istanbul'a da dönemiyorum. yaşım 23, üniye girene kadar çok zaman kaybettim. Her şeyi bırakıp tekrar ygs lys kasayım da diyemiyorum. Sıkıştım anlayacağınız.

iki laklak edecek birilerine ihtiyacım var.